شهید حاج قاسم میرحسینی، متولد ۱۳۴۲ در روستای صفدر میربیک جزینک و قائم مقام حاج قاسم سلیمانی در لشکر ۴۱ ثارالله در دوران دفاع مقدس، یکی از همین چهره های ناشناخته نظامی و عملیاتی دوران دفاع مقدس به شمار می رود که رهبر معظم انقلاب در یکی از سخنرانی های عمومی خود از وی به عنوان یکی از چهره های استثنایی جنگ تحمیلی یاد کردند.

متن پیامک اینگونه بود ...شهیدی که تیر حنجره اش را شکافته بود اما زمزمه سوره الرحمن برلبانش تا لحظه شهادت جاری بود ...او شهید محمد رضا دشتی بود ، شهیدی که در اسارت جام شهادت را نوشید و مشتاقانه به صف یاران شهید و برادرش محمد تقی شتافت.

شهید علی کیخا
شهید بزرگوار در دهم بهمن ماه ۱۳۴۳ در روستای توتی از بخش شیب آب زابل در خانواده ای کشاورز دیده به جهان گشود .پس از چندی به دلیل خشکسالی همراه با خانواده مجبور به مهاجرت به مازندران شد.دوران ابتدایی را در علی آباد کتول به اتمام رساند سپس به زادگاهش بازگشت و موفق به ادامه تحصیل تا مقطع دیپلم گردید.در سال تحصیلی ۶۶-۶۵ برای ادامه تحصیل راهی مرکز تربیت معلم شهید مطهری زاهدان شد و در رشته ی علوم اجتماعی به کسب دانش پرداخت.

شهید حسین علی عالی (سمت چپ)

تولد:محرم ۱۳۴۶

محل تولد: زابل - روستای جهانگیر زابل

عملیات شهادت: کربلای ۵

ای شهید یوسف الهی (یکی از دوستان شهید) برخیز که محراب نماز در انتظار سلام توست. برخیز و نماز عشق را تمام کن نمازی که در نیمه راه آن را بدون سلام گذاشتی و به سوی معشوقتت پرکشیدی.

این نمازی که تو بدون سلام گذاشتی فرشتگان الهی مأموریت یافتند و تمام کردند و بر این تمام کردن نماز مغرور گشته و افتخار کردند!

 با ما نیز بگوئید ای شهیدان تا در راه شما قدم برداریم و به جوار شما بیایم. شما مؤذن کدامین مکتبید که در چشمان شما نور ایمان و در نگاه هایتان انتظار شهادت جلوه گر بود. با ما بگوئید ای لاله های سرخ، ای آزادگان و ای وارستگان ، ای رهروان حسینی ای، راهیان کوی دوست که شما را سوی کدام ستاره خوانده است و چه کرده اید تا به او رسیده اید و همیشه سخن از عروج و پرواز بر لب دارید. دست ما را بگیرید و به آن سو راهنمائی کنید و در این دنیا تنها نگذارید. آری دوستان ، در سوگ شما مسئولیت زندگی برایمان مشکل شده و به هر کجای این دنیا نگاه می کنیم روح مقدس شما نظاره گر افعال ماست. مبارک باد برشما چنین عروجی! خدایا مرا هرچه زودتر به دوستانم برسان.

حکمت ۲۴۲ نهج البلاغه:

از خدا بترس هر چند اندك ؛ و ميان خود و خدا پرده اى قرار ده هر چند نازك!

بسم الله الرحمن الرحیم

زندگینامه مختصری از شهید اسماعیل گنجعلی

شهید اسماعیل گنجعلی فرزند محمد علی در سال۱۳۲۵در سیستان شهرستان زابل روستای بنجار دیده به جهان گشود دارای دو خواهر  به و یک برادر به نام عبدالعلی بود پدرش محمد علی گنجعلی رییس ثبت اسناد شهرستان زابل بود.

پیکر پاک شهید موسی نوری دادستان شهرستان زابل و راننده وی مهدی مرعی با حضور اقشار مختلف مردم سیستان تشییع شد.

شهید رضا زمانی

شهید حسین صیادی

به سال ۱۳۳۲ در روستای خراشادی بخش شیب آب سیستان، در کناره دریاچه هامون، آنجا که گستره نیزار و کوه خواجه، جلوه های بدیعی از زیبایی ها و شکوه سیستان را به تماشا می گذارند در کلبه ای محقر و ساده، اما آراسته به نورمعنویت و اعتقاد فرزندی زاده شد که به سنت دیرینه مردم سیستان در نامگذاری فرزندان ذکور «حسین» نامیــده شد. زیرا حسین در خانواده های سیستانی مظهر آزادگی و تبلور تابناک شرف و شهادت است. از این رو به برکت واژه «حسین» فضای خانه آنان عطر معنویت و زلال ایمان گرفت. 
باری! او نیز با چنین اندیشه ای نامگذاری شد و از همان روزها به همراه پدر و مادر، به امواج آبی پهنه هامون و خنکای سایه «کوه خواجه» دل سپرد و به رنج کار و تـــلاش مداوم خو گرفت. مادر در گوش نوزاد نغمه های جان بخش لالایی محلی که طعم ولایت و اعتقاد می داد می خواند و پدر او را با تعالیم الهی و احکام نورانی اسلام آشنا می کرد به همین جهت زندگی حسین به موازات تحصیل در شهر زابل و کار مداوم، صبغه و رنگ اعتقادی یافت و مضمون عاشورایی گرفت. وی از کودکی دریافته بود که در پرتو اراده و کوشش، شب های بی چراغ روستا را به صبح امیدواری پیوند دهد و اعتقاد و عشق به اهل بیت علوی را به سلاحی برای مبارزه با ناملایمات زندگی تبدیل کند. بهره وری از چنین روحیه ای موجب شد تا در برابر مشکلات قد برافرازد و پای اراده در راه دشواری ها نهد.
او فردی معتقد و متعهد به مبانی اخلاق بود و در بین نزدیکان و همکارانش در شرکت نفت به خوشنامی و توجه به ارزش های اسلامی اشتهار داشت. در اوایل انقلاب با حضور در تظاهرات و راهپیمایی، عشق و شیدایی اش را به نظام و معمار بزرگ انقلاب اسلامی حضرت امام خمینی و برائت از طاغوت نشان داد بعد از پیروزی انقلاب نیز لباس سبز فام بسیجی به تن کرد و در کسوت یک بسیجی مبارز حمایت و جانبداری اش را در اقتدار و حاکمیت اسلام، سرلوحه امور قرارداد. او مردم را به پشتیبانی از اهداف و شعائر انقلاب اسلامی که عالی ترین ره آورد شهیدان والا مقام است دعوت می نمود و سرانجام خود نیز دعوت خدای شهیدان را به سوی ملکوت شهادت با آغوش باز پذیرفت و در شامگاه بیست و پنجم اسفند ۸۴ با کاروان شهدای تاسوکی همراه شد و به دست عوامل صهیونیزم و سرسپردگان وادی جهل به خیل شهیدان پیوست تا با کارنامه ای روشن به لقای پروردگارش که “عندربهم یرزقون” است واصل شود

شهید محمد صیادی

گروهبان‌یکم محمد صیّادی در سال ۱۳۴۵ در روستای ادیمی شهرستان زابل متولّد شد. تحصیلات خود را تا سوّم‌راهنمایی ادامه داد و پس از آن وارد ارتش جمهوری اسلامی ایران شد. محمد از اخلاق شایسته‌ای برخوردار بود و همیشه به زیردستان خود کمک می‌کرد و معتقد بود با سربازان باید دوست باشیم. 
او دوست داشت که مأموریت‌های خطّ مقدم را به او واگذار کنند و همواره آرزوی شهادت می‌کرد. محمد به برادران خود سفارش می‌کرد که در پایگاه‌های بسیج شرکت کنند و با رفتن به جبهه به یاری رزمندگان اسلام بشتابند. 
سرانجام این جوان ۱۹ ساله در تاریخ ۱۰/۱۰/۱۳۶۴ پس از دو سال حضور فعّال در جبهه در پادگان پَسْوِه بر اثر بمباران هوایی دشمن به فیض عظیم شهادت نایل آمد.

شهید احمد صیادی

احمد صیادی در سال ۱۳۴۵ در یکی از روستاهای بخش شیب آب زابل دیده به جهان گشود تحصیلاتش را تا دوم راهنمایی ادامه داد و در تاریخ ۱۸/۹/۶۴ به عضویت سپاه پاسداران در آمد پس از طی دوره‌ی آموزشی در شهر کرمان به جبهه‌های جنوب اعزام گردید . احمد در عملیات بسیاری شرکت جست و سرانجام در عملیات کربلای چهار در سن ۲۰ سالگی در دی ماه سال ۱۳۶۵ به فیض شهادت نایل آمد

نام: نبی بخش بامری نام پدر: نوروز متولد: 1347  محل تولد: دلگان محل شهادت: مهران 1365

شهید نبی بخش بامری در سال 1347 در منطقه دلگان از توابع شهرستان ایرانشهر در خانواده ای مذهبی دیده به جهان گشود. او علاوه بر تحصیل و علم آموزی دوشادوش پدر به کار کشاورزی نیز مشغول بود

با پیروزی انقلاب اسلامی و تشکیل نهاد مردمی بسیج به عضویت این نهاد در آمد و تا چند سال بعد نیز از اعضای فعال پایگاه بود. باشروع جنگ تحمیلی علاقه زیادی برای حضور در جبهه از خود نشان می داد ولی به علت کمی سن از رفتنش ممانعت شد. تا اینکه در سال 1365 توفیق حضور در کنار رزمندگان اسلام نصیب وی گردید.

 سرانجام در تاریخ 65/4/11 در عملیات «کربلای یک» در مناطق مهران با رشادت و شجاعتی وصف ناپذیر به دفاع از کیان مملکت اسلامی پرداخت و به فیض شهادت نایل آمد

نام: مهدی توکلی نام پدر: غلامرضا متولد: 1357 محل تولد: زابل محل شهادت:خاش - 1386

شهيد توكلي در شب 21 ماه مبارك رمضان سال 1386 در محراب مسجد روستاي افتخار آباد خاش در حال عبادت با خدا به درجه شهادت نائل گرديد.

 منافقين كوردل مي دانستند كه شهيد توكلي در محراب مسجد حضور دارد و عزادار مولاي خويش علي بن ابيطالب (ع) است از روي كينه ي ديرينه اي كه نسبت به انقلاب و روحانيت داشتند ايشان را مورد ضرب گلوله قرار مي دهند

مشخصات شهید:  نام: احمدرضا ملائی                نام پدر: محمد        متولد:1342            محل تولد: زابل     محل شهادت: والفجر 3سال 1362پاسدار و روحانی شهید احمدرضا ملائی در سال 1342 در یکی از روستاهای زابل چشم به جهان گشود. در پنج سالگی زیر نظر پدرش قرآن کریم را فرا گرفت. در دوران تحصیلات ابتدائی، پدرش را از دست داد. پس از تحصیل در دوره ی راهنمایی در رشته ریاضی فیزیک در مقطع متوسطه به تحصیل ادامه داد.

شهید جابر قویدل 

جابر، جوان ترین شهید کربلای تاسوکی سیستان است که سیمای معصوم، لبخند ملایم و نگاه نجیبانه اش او را به بره آهوان ره گم کرده مادر از دست داده، مانند می کند. او که در بستر استضعاف زاده شده و به روی رنج آغوش گشوده بود، در گاهواره محرومیت بالیدن گرفت.  

 شهیدبزرگوار غلامرضاقدرت پناه درپنجم تیرماه ۱۳۴۵درخانواده ای متدین ومذهبی وکشاورز درروستای ارباب از توابع شهرستان زابل دیده به جهان گشود ،او دومین فرزند وپسرارشد خانواده بود.تحصیلات دوران ابتدایی رادرزادگاهش ودوران راهنمایی رادرمدرسه مالک اشتر بنجار سپری نمود.باشروع جنگ تحمیلی درس رارها نموده وچندین مرحله به صورت داوطلب بسیجی جهت دفاع ازمملکت اسلامی به جبهه ها اعزام گردید.

 گل بوستان دارالولایه ، شهید نعمت الله پیغان سال 1354 در زابل دیده به جهان گشود . او را نعمت الله نام نهادند چون که نعمت خدا به خانوادن پیغان بود. این افتخار برای نعمت الله پیغان بس که خداوند او را در دامن مادری مومنه آفرید. نعمت الله دست پرورده خانواده ای است که همه هم و غم خود را تربیت فرزندان خود قرار دادند. فرزند خانواده پیغان بودن مسئولیت بزرگی بود که نعمت الله به آن آگاه بود. او همه سختی ها و رنج های پدر و مادر را دیده بود و می دانست که از او چه می خواهند دوران ابتدایی و راهنمایی را با موفقیت گذراند اما درس و مدرسه و کتابهای معمولی او را ارضاء نمی کرد به حوضه علمیه امام صادق(علیه السلام) زابل وارد شد.

شهید رضا دهمرده در سال ۱۳۴۵ در خانواده ای مذهبی متولد شد که همه خواهر و برادرهایش تحصیلات دانشگاهی داشتند و او تحصیلات خود را در زاهدان ادامه داد و همزمان با شروع جنگ تحمیلی که مصادف با دوره تحصیل دبیرستان  بود. او چندین مرحله از طرف بسیج به جبهه اعزام شد ویکبار هم مورد اصابت تیر مستقیم دشمن قرار گرفت و مجروح شد. البته خیلی از همسنگران و دوستانش در همان ایام شهید شدند که شهیدان محمد علی عبادی و احمد رخشانی ( پاسبان ) از صمیمی ترین دوستانش بودند.

او پس از جنگ تحصیلات دیپلم را در تهران به پایان رساند و استخدام ژاندارمری شد که بعنوان کادر پزشکی در بیمارستان ژاندارمری خدمت مینمود و با تشکیل نیروی انتظامی رضا با ادامه تحصیل در دانشکده افسری موفق به اخذ لیسانس حقوق قضایی گردید و بطور داوطلب به قرارگاه عملیاتی مرصاد در کرمان اعزام شد.

حسن بامري
تاريخ تولد: 1340
محل تولد: زابل
وضعيت تاهل: متاهل
شغل شهيد: متصدي ارشد حراست
محل شهادت: عمليات والفجر 8
تاريخ شهادت: 1364
 

زندگی نامه شهید:
شهيد حسن بامری در شهر زابل استان سيستان و بلوچستان در سال 1340 در دامان مادر مهربان و خدادوست و مذهبي و پدري باايمان به دنيا آمد راسخ و استوار و مريد ائمه اطهار و عاشق ولايت و امام (ره) تربيت يافته بود. در سال 1363 همکاري خود را با صداوسيماي مرکز زاهدان به صورت قراردادي و به عنوان نگهبان شروع نمود و در تاريخ 26/11/64 در عمليات والفجر 8 شهد شيرين شهادت را نوشيد و به لقاالله پيوست. او داراي همسر و دو فرزند مي باشد.

فرزند شهید می فرماید:
از آنجاييکه سنم اقتضا نمي کرد و صفات نيک پدرم را از جمله جنگيدن و رزم کردن ايشان را برعليه کفر را به ياد بياورم اما اقوام چنان از بزرگواري پدرم تعريف مي کنند که گويي صفات و رفتار و کردار پدرم زمينه ظهور شهادت بوده است. وقتي به زيارت قبور شهدا در شلمچه رفتيم گويي فاطمه زهرا براي زيارت شهدا آمده بود و حال و هواي معنوي خاصي به فضاي منطقه شهداي شلمچه داده است. او بسيجي تمام عياري بود، درس عشق، ايثار، فداکاري، شهادت و شهامت را در دانشگاه بزرگ کربلا آموخته و از اساتيد بزرگي همچون امام حسين (ع) و حضرت ابوالفضل (ع) و اصحاب و انصار حسين (ع) را الگوي خويش قرار داده بود.
 

شهیدبزرگوارمهدی قدرت پناه دربیستم اسفندماه  1360درخانواده ای متدین ومذهبی وکشاورز درروستای ارباب ازتوابع شهرستان زابل دیده به جهان گشود،وی ششمین فرزندخانواده بود پنج سال بیشترنداشت که برادربزرگش به نام غلامرضا که درجه دارارتش بوددرسال 1365درجبه های حق علیه باطل به درجه رفیع شهادت نائل گردیدشهیدمهدی تحصیلات دوران ابتدایی رادردبستان امام جواد(ع)ودوران راهنمایی رادرمدرسه آیت الله طالقانی ده ارباب به پایان رساند وپس ازاخذ مدرک تحصیلی سیکل واردمقطع متوسطه دردبیرستان شهیدصادقی بنجارشد باتوجه به علاقه وافر به شغل نظامی درسال 1377به استخدام نیروی انتظامی درآمد 

مهدی جهت گذراندن دوران آموزش درجه داری به پادگان ثامن الائمه مشهد اعزام گردیدوپس ازگذراندن دوران آموزشی درتاریخ ۲۰/۱۲/۱۳۷۸به درجه گروهبان دومی نائل می گرددوبه دلیل علاقه زیادبه رسته راهنمایی رانندگی آن رسته راانتخاب وجهت گذراندن دوران تخصصی به پادگان شهید چمران کرج اعزام می گرددوپس ازگذراندن دوره آموزش تخصصی جهت ادامه خدمت به فرماندهی انتظامی استان  کرمان منتقل می گردد.

هنوز یکسال واندی ازخدمت وی درنظام نگذشته بود که درسال ۱۳۸۰به اصرار پدرومادرش اقدام به تشکیل خانواده نمود که ثمره ازدواجش یک دختر ۸ساله به نام زهرا ویک پسر۶ساله یه نام رضا می باشدوی سپس به پلیس راه ایرانشهر انتقال وقریب به ۸سال درایرانشهر خدمت نمود ودرتاریخ ۹/۱۰/۸۸بنا به درخواست شخصی به پلیس راه خاش منتقل شد وپس از۱۸روز انتقالی به خاش درساعت ۴۵/۱۹مورخ ۲۷/۱۰/۸۸درحالی که برای ایجاد امنیت وآسایش مردم منطقه درمحور خاش -زاهدان اعزام گردیده بود ودرهنگام مراجعت ازماموریت وتعویض شیفت در۴۷کیلومتری شهرستان خاش توسطاشرار مسلح به درجه رفیع شهادت نائل می شود  وپیکر پاک این شهید درگلزار شهدای روستای ارباب درجوار آرامگاه برادرشهیدش غلامرضا به خاک سپرده شد-روحش شاد

سیدرضا حسینی در سال 1346 در شهرستان زابل در یک خانواده ی مذهبی و متدیّن به دنیا آمد. تحصیلاتش را تا پایان مقطع راهنمایی ادامه داد. قبل از انقلاب با وجود سنّ و سال کم خود، همراه دوستانش نقش مؤثّری در مبارزه علیه رژیم منحوس پهلوی ایفا نمود.
سید با علاقه ای که به انقلاب شکوهمند اسلامی و رهبر عزیز داشتند، جهت سپری نمودن دوران سربازی وارد سپاه شد و برای حفظ دستاوردهای انقلاب و پیش برد آن در خطّه ی خونین بلوچستان به حراست پرداخت تا این که در تاریخ 11/8/1366 در مصاف با سوداگران مرگ در منطقه ی رودماهی در سنّ 20 سالگی به فیض شهادت نایل گردید.

کتاب کبوتران بهشتی جلد1، صفحه:

گل بوستان دارالولایه ، شهید نعمت الله پیغان سال 1354 در زابل دیده به جهان گشود . او را نعمت الله نام

نهادند چون که نعمت خدا به خانوادن پیغان بود. این افتخار برای نعمت الله پیغان بس که خداوند او را در دامن مادری مومنه آفرید. نعمت الله دست پرورده خانواده ای است که همه هم و غم خود را تربیت فرزندان خود قرار دادند. فرزند خانواده پیغان بودن مسئولیت بزرگی بود که نعمت الله به آن آگاه بود. او همه سختی ها و رنج های پدر و مادر را دیده بود و می دانست که از او چه می خواهند دوران ابتدایی و راهنمایی را با موفقیت گذراند اما درس و مدرسه و کتابهای معمولی او را ارضاء نمی کرد به حوضه علمیه امام صادق(علیه السلام) زابل وارد شد.

چشمه گوارای علوم نبوی و علوی عطش نعمت الله را بیشتر کرد او از دریای علوم اهل بیت هر چه می نوشید تشنه تر می شد نعمت الله برای رفع این عطش معنوی راهی بارگاه رضوی شد. مدت 8سال از بحر علوم نبوی توشه بر گرفت وقتی کارشناسی علوم قرآن و حدیث را از دانشگاه رضوی گرفت خیلی ها او را به کار تشویق می کردند ولی او در لایتناهی این مسیر نوری یافته بود که کار و زندگی معمولی او را به آن سرانجام نمی برد نعمت الله در کنار آموختن علوم به تهذیب نفس و کسب معارف اخلاقی و فضایل معنوی روی آورد عشق و عطش زایدالوصف، او را به بارگاه کریمه اهل بیت نیز کشاند نعمت الله با عزم تحصیل در سطح خارج فقه و اصول و کسب فیض از محضر علمای اسلام وارد حوزه علمیه قم شد سال1382 در مقطع کارشناسی ارشد علوم قرآن و حدیثپذیرفته شد. حالا نعمت الله پیغان روحانی وارسته ای بود که می بایست آموزه های مکتب اهل بیت را به دیگران نیز می آموخت کوی به کوی و شهر به شهر طی مسیر کرد و همچون چراغی بر افروخته اقصی نقاط کشور را به انوار تابناک قرآن و حدیث نورانی نمود نعمت الله پیغان در آخرین ماموریت تبلیغی به منطقه سیستان زادگاه خود در شامگاه 25/12/84 هدف کینه دشمنان واقعی اسلام قرار گرفت و مزد سالها تبعید و تلمذ در محضر قرآن و اسلام را با نوشیدن شهد شیرین شهادت گرفت گلستان شهدای ادیمی بر شهید نعمت الله پیغان آغوش گشود و او را بر سفره ارتزاق عندالرب میهمان دوستان شهیدش کرد.
داغ او سنگین تر از یک کوه بود 
کوه نه، یک آسمان اندوه بود
یک تن اما، غیرت صد مرد داشت
کوله باری سهمگین از درد داشت

شهید سید محمد تقی حسینی طباطبائی در سال 1307 در شهر زابل متولد شد و از کودکی با رنج و محرومیت آشنا شد. ایشان تحصیلات خود را در قم و نجف ادامه داد و از محضر علمای هر دو حوزه بهره گرفت و به مرحله اجتهاد رسید از صفات بارز اخلاقی ایشان ایثارگری، تواضع، قاطعیت، امانت، زندگی ساده و طلبگی و ایمان و اخلاص بود. ایشان ضمن اداره مدرسه علمیه زابل به تبلیغ مبانی اسلام و ارزش های عالی دینی می پرداخت و سعی بسیاری برای از بین بردن تفرقه میان شیعه و سنی داشت و عامل مؤثر و مهم رسیدن انقلاب به زابل و اطراف آن بود. ایشان با رأی قاطع مردم زابل وارد مجلس شورای اسلامی شد و از چهره های صدیق و در خط امام مجلس بود که سرانجام در راه خدا و در فاجعه هفتم تیر شربت شهادت را نوشید

به ياد شهدايی که عاجزانه از خداوند درخواست می نمودند که
پيکرهاشان در کوهها و بيابانها غريبانه و مظلومانه بر زمين بماند
تا مقتدای راستين صديقه اطهر سلام الله عليها باشند.
پيکرهای مطهری که بدنهای قطعه قطعه شان همچون سرور شهيدان،
حضرت ابی عبدالله الحسين عليه السلام در بيابانها باقی ماند
تا سندی شود بر مظلوميت ياران خمينی

شهید احمد آغاز

در سال ۱۳۳۹ در استان سیستان و بلوچستان و در خانواده‌ای متدین و مذهبی کودکی پا به عرصه وجود گذاشت که او را احمد نامیدند. وی دوران کودکی را در این شهر و در جمع صمیمی خانواده سپری نمود و در سن ۷ سالگی پا به عرصه علم و دانش نهاد دوران دبیرستان او همزمان با اوج‌گیری انقلاب اسلامی بود و او نیز از همان دوره مبارزات سیاسی خود را آغاز نمود. 
پخش اعلامیه‌های امام (ره) و شرکت در راهپیمایی‌ها از جمله اقدامات او در طول سال‌های مبارزه با رژیم منحوس پهلوی بود. وی پس از پیروزی انقلاب اسلامی به خدمت سربازی رفت و پس از آن به استخدام آموزش وپرورش درآمد. اما روح آسمانی او تاب ماندن در شهر را نداشت و از طریق بسیج به جبهه‌های نبرد اعزام گردید و به جمع فدائیان جان بر کف ایران اسلامی پیوست و دیری نپائید که به آرزوی دیرینه خود رسید و در مورخه ۱۳۶۵/۹/۲۶ در جبهه غرب کشور از پهنه کره خاکی پر کشید و به اوج رفت و تنها کالبد خاکی‌اش بر روی زمین باقی ماند

 نام و نام خانوادگی: محمود پهلوان